ចំណុចគួរពិចារណា
បកប្រែដោយ
លោក អឿន សុខន
កូនប្រុស:
"លោកប៉ា, តើអាចឱ្យកូនសុំសួរសំណួរមួយបានទេ
?"
ឪពុក: "បាន, តើកូនចង់សួរពីរឿងអី?"
កូនប្រុស: "លោកប៉ា, តើលោកប៉ា អាចរកប្រាក់បានប៉ុន្មាន
ក្នុងមួយម៉ោង ?"
ប៉ា: "មិនមែនជារឿងដែលកូនត្រូវដឹងទេ
។ ចុះហេតុអី បានជាកូនសួរប៉ា រឿងបែបនេះទៅវិញ
?"
កូនប្រុស: "កូនគ្រាន់តែចង់ដឹងពីវា ។ សូមប៉ាប្រាប់កូនមក, តើប៉ា អាចរកប្រាក់បានប៉ុន្មាន
ក្នុងមួយម៉ោង?"
ឪពុក: "បើកូនចង់ដឹងពីវាខ្លាំង, ប៉ាប្រាប់ទៅចុះ គឺប៉ាអាចរកបាន $១០០ ក្នុងមួយម៉ោង ។"
កូនប្រុស: "អូ! (កូនប្រុស អោនក្បាលចុះ)
កូនប្រុស: "លោកប៉ា, តើកូនអាចសុំខ្ចីលោកប៉ា $៥០ សិនបានទេ ?"
ឪពុក ឆ្ងល់ណាស់ រួចតបទៅវិញៈ
ឪពុក: "បើហេតុផល ដែលឯងគ្រាន់តែសួរ ដើម្បីសុំខ្ចីលុយយើង ទៅទិញល្បែងលេង
ឬក៏ របស់ឥតបានការផ្សេងទៀតនោះ, ឯងឆាប់ប្រញ៉ាប់ដើរទៅដេកនៅក្នុងបន្ទប់របស់ឯងឱ្យលឿនទៅ
។ ហើយ គិតផង ថាហេតុអីបានជាប៉ា
កំណាញ់ដាក់ឯងយ៉ាងនេះ ។ ឬក៏ ប៉ាខំធ្វើការរកប្រាក់រាល់ថ្ងៃ សម្រាប់
តែមាយាទក្មេងខ្ចីដូចឯងនេះ ។"
ក្មេងតូច
ដើរយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់ទៅកាន់បន្ទប់របស់គេ រួចក៏បិទទ្វារ ។
បុរសជាឪពុកអង្គុយចុះ
ព្រមទាំងខឹងយ៉ាងខ្លាំងនូវសំណួរបស់កូនប្រុសដែលបានសួរគេ មុននេះ ។ ហេតុអី ក៏គេហ៊ានសួរសំណួរបែបនេះ ដោយគ្រាន់តែចង់សុំលុយតែប៉ុណ្ណោះ
?
ប៉ុន្មានម៉ោងក្រោយមក, បុរសជាឪពុកក៏ឈប់ខឹង, ហើយចាប់ផ្ដើមគិតឡើងវិញ:
ប្រហែលជាមានរបស់អ្វីចាំបាច់
ដែលគេត្រូវការខ្លាំង ជាមួយនឹងលុយ $៥០ នេះហើយ ហើយគេមិនចង់សុំលុយច្រើនដងសម្រាប់ទិញវា ។ បុរសនោះ បានដើរទៅកាន់បន្ទប់កូនប្រុស រួចបើកទ្វារ ។
ឪពុក: "តើកូនគេងលក់ហើយឬនៅ, កូនប្រុស?"
កូនប្រុស: "អត់ទេប៉ា, កូនភ្ញាក់ហើយ ។".
ឪពុក: "ប៉ាបានគិតរួចហើយ, ប្រហែលមុននេះ ប៉ារាងខឹងដាក់កូនបន្ដិច ។ នេះលុយ $៥០ ដែលកូនសុំប៉ា ។"
ក្មេងប្រុសតូច ក្រោកអង្គុយ រួចញញឹម ។
កូនប្រុស: "អូ, កូនអរគុណណាស់លោកប៉ា!"
បន្ទាប់មក
គេក៏លូកដៃចូលក្រោមខ្នើយរបស់គេ រួចទាញយកក្រដាសប្រាក់ដ៏ខ្ញីវខ្ញូវ មួយដុំ ។ បុរស ជាឪពុកនៅពេលឃើញកូនមានលុយរួចទៅហើយ
ក៏ចាប់ផ្ដើមខឹងម្ដងទៀត ។ ឯក្មេងតូច អង្គុយរាប់ លុយគេមួយៗ បន្ទាប់មកមើលទៅកាន់មុខប៉ារបស់គេ
។
ឪពុក: "កូនមានលុយរួចទៅហើយ ហេតុអីបានចង់សុំលុយប៉ាទៀត ?"
កូនប្រុស: "ដោយសារ កូនមានមិនគ្រប់, តែឥឡូវកូនមានគ្រប់ចំនួនហើយ ។ "
"លោកប៉ា, ពេលនេះ កូនមានលុយ $១០០ ហើយ ។ តើកូនអាចសុំទិញពេលវេលារបស់លោកប៉ាមួយម៉ោង
តើបានទេ ? កូនសូមឱ្យថ្ងៃស្អែក
លោកប៉ាត្រឡប់ពីធ្វើការមុនម៉ោង ព្រោះកូនចង់ញ៉ាំបាយពេលល្ងាចជុំគ្នា
ជាមួយលោកប៉ា ។"
ឪពុករំជួលចិត្តយ៉ាងខ្លាំង
។ គាត់បានអោបកូនប្រុសតូចរបស់គាត់យ៉ាងណែន រួចសុំឱ្យកូនអភ័យទោសអោយខ្លួន ។
វាគ្រាន់តែជាការរំឮកខ្លីមួយ
សម្រាប់អ្នកទាំងអស់គ្នាដែលខិតខំធ្វើការយ៉ាងសស្រាក់សស្រាំនៅក្នុងជីវិត ។ យើងមិនគួរបណ្ដោយឱ្យពេលវេលារបស់យើងកន្លងទៅ
តាមរយៈ ការគិតតែពីរឿងការងារ រកលុយ ដោយមិនបានចំណាយពេលវេលាខ្លះ សម្រាប់អ្នកដែលស្រឡាញ់យើង
ឬអ្នកដែលនៅជិតស្និទ្ធជាមួយយើងនោះទេ ។ តើអ្នកអាចចំណាយលុយ $១០០ ដែលមានតម្លៃស្មើនឹងពេលវេលាធ្វើការរបស់អ្នក សម្រាប់នរណាម្នាក់ដែលអ្នកស្រឡាញ់បានទេ ? ប្រសិនបើយើងស្លាប់នៅថ្ងៃស្អែក,
ក្រុមហ៊ុនដែលយើងកំពុងតែធ្វើការឱ្យនោះ ងាយនឹងប្ដូរយើងចេញ ឬបំភ្លេចយើងគ្រប់ពេល ។ ប៉ុន្ដែគ្រួសារ
និងមិត្ដភក្ដិ ដែលយើងមិនដែលខ្វល់ជាមួយសោះនោះ
ពួកគេប្រាកដជាមានអារម្មណ៍បាត់បង់យើង និងសោកស្ដាយយើងអស់មួយជីវិត ។ ដូច្នេះ ចូរគិតឡើងវិញថា តើយើងគួរប្រើពេលវេលារបស់យើង សម្រាប់ការងារច្រើន
ឬមួយក៏គ្រួសារច្រើនជាង ។
នៅមានអ្វីផ្សេងទៀត
ដែលកាន់តែសំខាន់ជាងនេះ ^_^
